Tijdens bewaring gaat de zaadkwaliteit onherroepelijk achteruit als gevolg van veroudering. Hoe langer het zaad wordt bewaard, des te lager worden de kiemkracht en andere kwaliteitsparameters. De cumulatieve effecten, grotendeels veroorzaakt door oxidatieprocessen, kunnen het embryo uiteindelijk onherstelbare schade toebrengen. Voor zaadbedrijven is het dan ook cruciaal om de oxidatiesnelheid tijdens bewaring te volgen en zicht te houden op de kwaliteitsparameters van kostbare zaadpartijen. Sendot heeft hiervoor een betrouwbare, non-invasieve methode ontwikkeld.
Non-invasieve oxidatiebepaling
De afname van de zuurstofconcentratie in de tijd correspondeert rechtstreeks met de oxidatie. Afhankelijk van het zuurstofverbruik vergt een betrouwbare meting enkele uren (hoge oxidatiesnelheid, recalcitrantzaad) tot enkele weken (lage oxidatiesnelheid).
Case: koolzaad
In onderstaande grafiek is het verloop van de zuurstofconcentratie weergegeven van een koolzaadmonster bij kamertemperatuur. Gedurende 14 dagen nam de concentratie met 1% af, wat correspondeert met een zuurstofconsumptie (oxidatie) van 40 ug/g droog zaad. Verhoging van de omgevingstemperatuur naar 40C resulteerde na 14 dagen in een zuurstofconsumptie van 160 ug/g zaad. De oxidatiesnelheid lag in dat geval maar liefst vier keer hoger. Inzicht in de oxidatiesnelheid maakt beter onderbouwde beslissingen mogelijk ten aanzien van de bewaarcondities en de bewaarduur van zaden.
