De glastuinbouw heeft als ambitie een nagenoeg nulemissie in 2027. Lozing kan nodig zijn omdat bedrijven niet kunnen uitsluiten dat het water pathogene virussen bevat. Ook in geval van twijfel zal het risico niet worden genomen en zal uit voorzorg het water worden geloosd. Telers hebben behoefte aan een ‘real time’ meting of het water besmet is door virussen. Binnen een recent gestart project wordt een biosensor ontwikkeld voor de detectie van virus in water.
Aanleiding
Telers geven aan dat het niet zeker weten of een pathogeen virus wel/niet in het water zit, aanleiding kan zijn om tot lozing over te gaan. Op dit moment worden op teeltbedrijven routinematig watermonsters onderzocht door laboratoria. Hierdoor kan alleen een beperkt volume van de waterstroom worden onderzocht. Daarnaast is de omloopsnelheid enkele dagen. Dit is in verschillende situaties te lang zodat, om risico uit te sluiten, tot lozing wordt overgegaan.
Virus meten in water
Recent heeft de startbijeenkomst plaatsgevonden van het project ‘Ontwikkeling virussensor’. Doel van het project is de ontwikkeling van een prototype optische biosensor, als demonstrator, om een virus in waterstromen op glastuinbouwbedrijven aan te kunnen tonen.
Veel virussen in de tuinbouw kunnen (ook) via water worden verspreid. Het risico op virussen is een belemmering om tot optimaal hergebruik van water te komen. Met een biosensor kunnen risico’s met betrekking tot virussen in water beter worden beheerst. Dit project geeft de teler een betrouwbare manier in handen om continu de aanwezigheid van virussen aan te tonen in water. Hierbij kan worden gedacht aan het meten van virussen in de kas, bijvoorbeeld na de ontsmetter, als check of de ontsmetter het virus voldoende heeft afgedood. Tevens kan het uitgangswater (gietwater) worden gemeten. Zo kan worden voorkomen dat water met virus in het bedrijf wordt gebracht. Symptomen in het gewas zijn vaak pas zichtbaar als het te laat is, vroegtijdige detectie kan een hoop ellende voorkomen.
Twee modelvirussen
In dit project wordt de virusdetectie op laboratoriumschaal onderzocht aan de hand van twee modelvirussen, namelijk komkommerbontvirus en PlamV. Aan de hand van criteria zoals gevoeligheid, kostprijs en (verwacht) traject naar commercialisatie zal de meest kansrijke toepassing in de laatste fase van dit project verder worden ontwikkeld voor toetsing in de praktijk.
Telers binnen de ondernemersgroep Water hebben aangegeven dat het wel essentieel is dat de sensor verschil maakt tussen virusmateriaal dat infecties kan vooroorzaken en virusmateriaal dat daartoe niet in staat is. Hiervoor is binnen het project een belangrijk go/no-go moment opgenomen; binnen een half jaar moet duidelijk zijn of een dergelijk onderscheid realiseerbaar is.
Financiering en uitvoering
Dit project wordt gefinancierd door Stichting Kennis in je kas, Plantum, Stimuflori, Stowa, de Topsector Tuinbouw en Topsector Water. Tevens wordt dit project mede mogelijk gemaakt door medewerking van Sendot Research, Groen Agro Control en Glastuinbouw Nederland. De uitvoering van dit project ligt in handen van SCFF, KWR Water Research Institute en TNO.
Meer weten over dit project?
Via de nieuwsmail van Glastuinbouw Waterproof wordt de sector regelmatig op de hoogte gehouden van de vorderingen van het project. Tevens is voor dit project een projectpagina aangemaakt, zie onderstaande link.
Bron: Innovatieproject Ontwikkeling virussensor van start: Glastuinbouw Waterproof